ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΥΚΛ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Η ενός λεπτού σιγή που κρατήσαμε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης για τον Αντώνη Καρυώτη, για τα θύματα της πυρκαγιάς στη Δαδιά αλλά και για τα θύματα του ναυαγίου στην Πύλο, ήταν ο μόνος ενδεδειγμένος τρόπος για να ξεκινήσει απόψε η ομιλία μου.
Δεν ήταν υπερβολή όταν μίλησα για κάτω από το μηδέν συναισθηματική νοημοσύνη της κυβέρνησης. Γιατί το να θρηνείς και τις δύο πλευρές, όπως αναίσχυντα έκανε ο αρμόδιος υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης – εξισώνοντας τους θύτες με το θύμα – αυτό ακριβώς καταδεικνύει: το έλλειμμα συναισθηματικής νοημοσύνης που οδηγεί στη νομιμοποίηση και στην ενθάρρυνση της βαρβαρότητας.
Και τι σύμπτωση! Πόσο τραγικά επίκαιρη- στη σκιά της δολοφονίας του 36χρονου ανάπηρου συνανθρώπου μας στον Πειραιά – μια συζήτηση για την ενσωμάτωση και τα στερεότυπα, για τους αγώνες και τις διεκδικήσεις, για τη χειραφέτηση και την κοινωνική περιθωριοποίηση. Και η επίσκεψή μας το μεσημέρι στο Σύλλογο Γυναικών Ρομά Δενδροποτάμου -έναν πρωτοπόρο, στιβαρό σύλλογο που μετρά ήδη 21 χρόνια ζωής- επικεντρώθηκε ακριβώς σε αυτό: στο πώς μπορείς να σκέφτεσαι και να υπάρχεις ελεύθερα μέσα σε μια κλειστή κοινωνία, η οποία μαστίζεται από προκαταλήψεις.
Γιατί είναι αυτή η ανάγκη για τον κοινωνικό μετασχηματισμό, που καθιστά επιτακτική την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία της Αριστεράς, όπως συνομολογήσαμε μιλώντας στη συνέχεια με μέλη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, στον Κοινωνικό Χώρο Πολιτικής, Πολιτισμού και Αλληλεγγύης «Ετεροτοπία».
Μόνο που για να ευοδωθεί αυτή η προσπάθεια, χρειάζεται στήριξη από τα κάτω. Και αν για κάτι είμαι απολύτως βέβαιος, είναι ότι αν δεν υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις στη βάση, όσο καλή κυβέρνηση κι αν είμαστε, η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει.
Γι’ αυτό και πιστεύω τόσο στο ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως επεσήμανα στις συναντήσεις με τις οποίες ξεκίνησα την επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη, με τους υποψήφιους για τη δημαρχία και την περιφέρεια Σπύρο Πέγκα και Γιάννη Μυλόπουλο.